استیک‌های رادیال چه مزایا و معایبی دارند؟

استیک‌های رادیال چه مزایا و معایبی دارند؟

لاستیک‌های رادیال یا شعاعی نوعی لاستیک هستند که به‌طور معمول در خودروهای سواری و سبک که مناسب رانندگی در شهر هستند استفاده می‌شوند. از جمله مزایای این نوع از لاستیک‌ها، پایداری بیشتر و مصرف سوخت پایین‌تر است. اما این لاستیک معایبی هم دارد؛ مثل هزینه بالاتر، حساسیت نسبت به فشار باد و…

در این مطلب به‌طور کامل بررسی می‌کنیم که منظور از لاستیک‌های رادیال چیست و این نوع از لاستیک‌ها چه خوبی‌ها و بدی‌هایی دارند.

تفاوت لاستیک‌های رادیال و بایاس چیست؟

کلمه رادیال در فارسی به‌معنای “شعاعی” است. تایرهای مذکور با این نام خوانده می‌شوند به‌دلیل این‌که در آن‌ها الیاف به‌کاررفته در زاویه نود درجه نسبت به مرکز تایر به‌طرف بیرون قرار گرفته‌اند. به‌عبارت ساده‌تر، یک دایره و مرکزش را تصور کنید. وقتی از مرکز دایره به‌سمت محیط آن خطوطی 90 درجه بکشید که شعاع دایره هستند، شما نمای شماتیک و ساده یک لاستیک رادیال را پیاده کرده‌اید.

شاید بهتر باشد معنای رادیال بودن این تایرها را با توجه به فرقشان نسبت به یکی دیگر از لاستیک‌های معروف، یعنی بایاس بفهمید. در لاستیک‌های بایاس خطوط در زوایای 30 یا 40 درجه و به‌صورت مورب یا کج قرار می‌گرفتند و همین باعث می‌شد که به‌طور ضرب‌دری بر روی هم باشند. یعنی حالتی که تا حدودی نامنظم‌تر از لاستیک‌های رادیال است.

این دو نوع لاستیک از لحاظ ظاهری هم تفاوت‌هایی دارند. با نگاه کردن به یک لاستیک رادیال می‌بینید که سطح آن دارای الگوی خاصی است. لایه‌ها از یک‌دیگر مستقل هستند و به‌طور عمود نسبت به محور یا مرکز تایر قرار گرفته‌اند. نکته مهم این است که این الیاف در موازات یک‌دیگر هستند و بعد از آن‌ها لایه‌ای از جنس فولاد (که به آن کمربند هم می‌گویند) بر روی تایر کشیده می‌شود که استحکامش را حفظ کند.

اما در تایر بایاس تعدادی از نخ‌ها در کنار یک‌دیگر قرار گرفته‌اند، و بعد از آن دسته‌ای از همین نخ‌ها به‌طور مورب در قسمت زیرین یا رویی یک‌دیگر قرار می‌گیرند. در دیواره بیرونی این لاستیک‌ها هم الیاف‌ها و نوارهای از جنس پارچه و نخ آن‌ها معمولا مشخص است. با دقت به تصویر می‌بینید که در لاستیک بایاس الیاف زاویه‌ای بین 30 تا 40 درجه نسبت به محور دارند.