تکنولوژی برتر تولید شاسی در محصولات سانگیانگ
در صنعت خودروسازی، بخصوص خودروهای دو دیفرانسیل آفرودی دارای ساختار شاسی مستقل (Body on Frame) دو فاکتور متضاد استحکام و انعطاف در کنار یکدیگر قرار میگیرند. به این معنا که شاسی خودرو مورد نظر باید ضمن داشتن مقدار معینی از استحکام، دوام و مقاومت، در عین حال باید اندکی منعطف و شکل پذیر باشد تا در گذر از بیراههها و ناهمواریهای نامتعارف در ترکیب با سیستم زیربندی (تعلیق) و تایرهای خودرو، قابلیت جذب ضربات و مانورپذیری را افزایش داده و آسایش کابین و سرنشینان را تامین کند.
وجود شاسی مستقل و درجه اهمیت آن
به هنگام معرفی نسل جدید محصولات سانگیانگ (KGM) در سال ۲۰۱۷، این شرکت به واسطه سابقه درخشانی که در میان خودروسازان کره جنوبی در زمینه طراحی و تولید خودروهای دو دیفرانسیل آفرودی و شاسی مستقل دارد، همچنان به استفاده از ساختار اتاق مستقل از شاسی یا همان ساختار مشهور Body on Frame اصرار ورزید. این در حالی بود که سایر خودروسازان معتبر کرهای با سرعت بسیار زیادی محصولات خود را به سمت و سوی استفاده از پلتفرمهای یکپارچه (Monocoque یا Unibody) هدایت کردند. اما چرا؟
ساختار پلتفرم یکپارچه برای ایجاد استقامت و دوام، از ترکیب ادغام شده اتاق و شاسی بهره میگیرد. به این معنا که در این نوع پلتفرم اتاق و شاسی بخشی در هم تنیده هستند و جداسازی این دو عضو از یکدیگر ممکن نیست. این ترکیب موجب ایجاد یک چهارچوب با استقامت بالا و وزن کم میشود که در مصرف سوخت متوسط پایینتر برای مالک معنا پیدا میکند. اما بزرگترین مشکل این دست پلتفرمها آن است که به دلیل فدا کردن فاکتور انعطاف برای دستیابی به استقامت نهایی مورد نیاز، دارای خاصیت فنری کافی برای استفاده در خودروهای دو دیفرانسیل واقعی و کاربری آفرودی مورد نیاز در SUVها نیستند.